Newsy :: Forum :: Ciekawostki :: Gregorian :: Mistic :: Inne zespo³y :: Download |
|
CHORA£U GREGORIAÑSKIEGO ![]() W zwi±zku z intensywnym rozwojem wielog³osowej muzyki wokalnej, a tak¿e muzyki instrumentalnej chora³ gregoriañski traci³ coraz bardziej nadrzêdn± rolê w praktyce liturgicznej Ko¶cio³a Rzymsko-Katolickiego. O¿ywienie praktyki chora³owej nast±pi³o dopiero w XIX w., a to dziêki ruchowi liturgicznemu a przede wszystkim na skutek dzia³alno¶ci pionierów monachijskiego ruchu odnowy muzyki ko¶cielnej oraz ratyzboñskiego ruchu cecyliañskiego Odrodzenie chora³u gregoriañskiego postêpowa³o dwiema drogami: w oparciu o medycejskie wydanie chora³u oraz na bazie najstarszych rêkopi¶miennych przekazów tradycyjnego chora³u. Propagatorem medycejskiej wersji chora³u sta³ siê ratyzboñski ruch cecyliañski z R Haberlem 33 na czele, który powo³uj±c siê na autorytet Palestriny, podkre¶la³ wielkie walory estetyczne tego wydania. Przeciwko chora³owi w wersji medycejskiej wyst±pili muzykolodzy, którzy opowiedzieli siê za autentycznym chora³em opartym na najstarszych ¼ród³ach. Aby ten chora³ reaktywowaæ, wszczêto prace badawcze obejmuj±ce najstarsze rêkopi¶mienne przekazy chora³owe. Prace te prowadzono g³ównie we Francji (J. L. F. Danjou, T. Nisard, L. Lambilotte P. Jausions, J. Pothier), w Niemczech (R. Schlecht 34, A. Schubiger) i w Szwajcarii (I. von Arx, P Wagner 35). Impulsem do prac badawczych sta³y siê odkrycia rêkopisów zawieraj±cych ¶piewy tradycyjnego chora³u. W 1847 r. J. L. F. Danjou odkry³ w ksiêgozbiorze fakultetu medycznego w Montpellier pochodz±cy z XI w. rêkopi¶mienny antyfonarz (Cod. H 159 - patrz ni¿ej), zawieraj±cy ¶piewy mszalne zapisane w podwójnej notacji muzycznej: cheironomicznej oraz umieszczonej pod ni± notacji alfabetycznej (a-p = A-a1). Na podstawie antyfonarza z Montpellier dokonano pierwszej próby wydania tradycyjnego chora³u w 1851 r., które jednak zawiera³o szereg b³êdów melodycznych i rytmicznych (warto¶ci menzuralne). Wielkie znaczenie dla prac badawczych i wydawniczych tradycyjnego chora³u mia³o te¿ odkrycie w Sankt Gallen pochodz±cego z IX w. rêkopi¶miennego Cantatorium (Cod. 359). Dokona³ go bibliotekarz klasztoru Sankt Gallen I. von Arx. W 1851 r. L. Lambilotte wydal faksymile tego rêkopisu. On te¿ w oparciu o to kantatorium wyda³ w 1856 r. Vesperale i Graduale, w których jednak dokona³ szeregu skrótów wybuja³ych jubilacji, które uwa¿a³ za pó¼niejsze dodatki. Na podstawie starych trewirskich rêkopisów chora³owych dosz³o do kolejnego wydania tradycyjnego chora³u. Zrealizowa³ je M. Hermesdorff, wydaj±c w Trewirze w 1863 r. gradua³, a w 1864 r. antyfonarz. Obok muzykologów francuskich i niemieckich, którzy we w³asnym zakresie prowadzili prace badawcze nad tradycyjnym chora³em, najwiêksz± rolê w dziele restauracji autentycznych ¶piewów chora³owych w oparciu o najstarsze ¼ród³a odegrali benedyktyni z klasztoru w Solesmes. Inicjatorem prowadzonych tu prac nad reaktywowaniem autentycznego chora³u by³ opat tego klasztoru P. Gueranger, inspirator ruchu liturgicznego. Uwa¿a³ on, ¿e odnowa liturgii musi i¶æ w parze z odnow± chora³u, który powinien byæ nie tylko poprawny melodycznie i rytmicznie, ale winien byæ tak¿e poprawnie wykonany. W my¶l zasady: "res, non verba" rozpoczêto od badawczych prac nad najstarszymi przekazami chora³owymi. Prace te powierzy³ Gueranger w 1843 r. P. Jausions'owi, z którym od 1860 r. wspó³pracowa³ J. Pothier a pó¼niej tak¿e A. Mocquereau i inni benedyktyni z Solesmes. Przedmiotem badañ sta³y siê najstarsze rêkopi¶mienne przekazy chora³owe z ró¿nych europejskich o¶rodków notacyjnych: Italii (202 rêkopisy), Francji (238), Niemiec (287), Anglii (67), Hiszpanii (13) i in. Przebadano pod wzglêdem paleograficznym i melodycznym 837 rêkopisów, a w tym 550 kompletnych. W badaniach rêkopisów ustalano wpierw cechy paleograficzne i melodyczne, proweniencjê i kopistów. Nastêpnie dokonywano segregacji notacji oraz klasyfikacji melodycznej wed³ug grup formu³ melodycznych wy³onionych na podstawie tablic porównawczych. Dopiero potem dla w³a¶ciwej interpretacji rêkopisów korzystano z informacji z pism teoretyków chora³u, liturgistów i filologów. W oparciu o studium rêkopisów wszczêto w Solesmes pod koniec XIX w. dzia³alno¶æ wydawnicz±. Ukaza³o siê szereg publikacji z dziedziny chora³u. W 1880 r. J. Pothier wyda³ historyczno-teoretyczn± rozprawê: Les melodies gregoriennes. Potem ukaza³y siê krytyczne wydania ¶piewów chora³owych dla klasztornej praktyki liturgicznej, a mianowicie: w 1883 r. (drugie wydanie w 1895 r.) J. Pothier wyda³ Liber gradualis, a w 1891 r. P. Jausions Liber antiphonarius. W 1895 r. ukaza³ siê Liber responsorialis. W 1889 r. A. Mocquereau zainicjowa³ monumentaln± edycjê Paleographie musicale, w której publikowano faksymilia najstarszych ¼róde³ chora³u z ró¿nych o¶rodków europejskich, g³ównie z IX-XII w. ![]() Jakkolwiek ¶piewy chora³owe w wersji medycejskiej stanowi³y repertuar oficjalny w ko¶cielnej praktyce liturgicznej, to jednak wyniki paleograficznych i melodycznych badañ najstarszych ¼róde³ chora³u osi±gniête zw³aszcza przez solesmenczyków utorowa³y drogê do ostatecznego zwyciêstwa tradycyjnego chora³u. Wielkim krokiem naprzód na drodze reaktywowania autentycznego chora³u w zakresie ogólnoko¶cielnym by³ Kongres ¶piewu liturgicznego, który odby³ siê w 1882 r. w Arezzo. Uczestniczyli w nim zarówno zwolennicy medycejskiego, jak i tradycyjnego chora³u. Bra³ w nim udzia³ tak¿e G. Sarto, pó¼niejszy papie¿ Pius X, zwolennik reformy i odnowy muzyki ko¶cielnej, a chora³u w szczególno¶ci. Na kongresie przewa¿a³a tendencja zmierzaj±ca do reaktywowania tradycyjnego chora³u. Postulowano przygotowanie i opublikowanie nowego, jak najbardziej zgodnego z tradycj± wydania chora³u, które zyska³oby aprobatê papiesk± i zosta³o wprowadzone do praktyki liturgicznej ca³ego Ko¶cio³a. Wysuniêto tak¿e postulat, aby udzielono poparcia dla badañ zmierzaj±cych do odrodzenia autentycznego chora³u. Postulat ten doczeka³ siê realizacji dopiero na pocz±tku XX w. Kiedy w maju 1901 r. up³yn±³ termin uzyskanego przez Pusteta 30-letniego przywileju wy³±cznego prawa wydawania ksi±g chora³owych, papie¿ Leon XIII oficjalnie zaakceptowa³ chora³owe prace badawcze solesmeñczyków, zachêcaj±c takie innych muzykologów do pój¶cia w ich ¶lady. Tak¿e papie¿ Pius X jako jeden z g³ównych inspiratorów reformy i odnowy muzyki ko¶cielnej udzieli³ pe³nego poparcia dla prac nad reaktywowaniem tradycyjnego chora³u. Ju¿ w pierwszym r. swego pontyfikatu, a mianowicie 22 listopada 1903 r., wydal s³ynne Motu Proprio (Inter sollicitudines pastoralis officii) stanowi±ce niejako kodeks muzyki sakralnej, w którym ustali³, ¿e ¶piewem liturgicznym Ko¶cio³a ma byæ tradycyjny, autentyczny chora³ gregoriañski. Aby umo¿liwiæ realizacjê postulatów odnowy muzyki sakralnej w praktyce liturgicznej, Pius X zaleci³ naukê ¶piewu sakralnego w ko¶cielnych szko³ach i zak³adach naukowych, a tak¿e organizowanie szkó³ i zespo³ów ¶piewaczych ("schola cantorum"). Celem przygotowania edycji nowych ksi±g chora³owych dla liturgii ca³ego Ko¶cio³a, papie¿ Pius X powo³a³ specjaln± komisjê, na czele której stan±³ J. Pothier. W sk³ad tej komisji weszli tak¿e tacy znawcy chora³u gregoriañskiego jak: A. Mocquereau, P. Wagner i R. F. Molitor (opat benedyktyñski dzia³aj±cy m.in. w opactwie Beuron, które by³o g³ównym o¶rodkiem chora³u gregoriañskiego w Niemczech). W toku prac komisji nad nowym wydaniem chora³u wyodrêbni³y siê dwie ró¿ne opinie. Wed³ug jednej (któr± reprezentowa³ g³ównie A. Mocquereau) jedyn± podstaw± redakcji nowego wydania melodii gregoriañskich powinno byæ studium najstarszych rêkopi¶miennych przekazów chora³owych, z których oprócz melodii mo¿na na podstawie tablic porównawczych odczytaæ tak¿e rytmikê chora³ow± i wskazania interpretacyjne. Drug±, kompromisow± opiniê reprezentowa³ J. Pothier, który jakkolwiek uwa¿a³ tak¿e najstarsze przekazy chora³owe za podstawê nowej edycji chora³u, to jednak domaga³ siê uwzglêdnienia tak¿e pó¼niejszych ¼róde³ z XII i XIII w., które jego zdaniem reprezentowa³y tzw. "¿yw± tradycjê" praktyki chora³owej. W dyskusjach komisji zajmowano siê przede wszystkim melodyk± chora³ow±. Nie sprecyzowano w toku prac komisji rytmiki ¶piewów gregoriañskich i jej oznaczenia w nowej edycji chora³u. Odno¶nie do rytmiki bowiem istnia³y ró¿ne opinie, które reprezentowali: P. Wagner (menzuralizm) i A. Mocquereau (ekwalizm). Wobec kontrowersji w¶ród cz³onków komisji papie¿ Pius X powierzy³ sprawê wydania chora³u samemu Pothier'owi i poleci³ je zrealizowaæ w drukarni watykañskiej. Pothier przygotowa³ now± edycjê chora³u zgodnie ze swymi za³o¿eniami na podstawie najstarszych przekazów chora³owych, a tak¿e w oparciu o melodie przekazane przez wiarygodn± "¿yw± tradycjê". Podstaw± nowego wydania sta³ siê wydany przez niego w 1895 r. Liber gradualis. W 1905 r. wydano w drukami watykañskiej pierwsz± ksiêgê chora³ow±: Kyriale (Ordinarium Missae) które zapocz±tkowa³o now± edycjê chora³u zwan± watykañsk± ("Editio Vaticana"). Jej wersja melodyczna sta³a siê podstawa oficjalnego repertuaru chora³owego w liturgii ca³ego Ko¶cio³a. W latach nastêpnych ukaza³y siê kolejne ksiêgi chora³owe, a mianowicie: w 1907 r. Toni communes Missae, w 1908 r. Graduale (Ordinarium i Proprium Missae) w 1909 r. Officium defunctorum, w 1912 r. Antiphonale (Ordinarium i Proprium dla Laudes, Horae minores, Vesperae i Completorium), a w 1923 r. Officium Hebdomadae Sanctae, a¿ wreszcie Graduale Romanum i Graduale Triplex. pie¶ñ "Graduale" ![]() Jakkolwiek chora³ w wydaniu watykañskim posiada pewne braki i nie nawi±zuje w pe³ni do najstarszych ¼róde³, to jednak zawiera on prawdziwy tradycyjny ¶piew liturgiczny Ko¶cio³a, który mo¿e z powodzeniem s³u¿yæ praktyce chora³owej, a w³a¶nie przede wszystkim dla celów praktycznych wydanie to zosta³o zrealizowane. Chora³ gregoriañski w wersji watykañskiej w nied³ugim czasie sta³ siê podstawowym repertuarem oficjalnego ¶piewu liturgicznego w Ko¶ciele. W wielkim stopniu przyczyni³ siê do tego papie¿ Pius X i jego nastêpcy. W 1928 r. (25 lat po Motu Proprio Piusa X) ukaza³a siê Konstytucja Apostolska (Divini Cultus Sanctitatem) Piusa XI, która propagowa³a chora³ gregoriañski w wersji watykañskiej jako obowi±zuj±cy w Ko¶ciele rzymskokatolickim. Za pontyfikatu Piusa XII ukaza³o siê szereg oficjalnych enuncjacji podkre¶laj±cych nadrzêdn± rolê chora³u gregoriañskiego w ¶piewach liturgicznych, a mianowicie: papieskie encykliki Mediator Dei (1947) i Musicae Sacrae Disciplina (1955), Odezwa do biskupów zalecaj±ca kszta³cenie teologów w ¶piewie gregoriañskim oraz "Instrukcja Kongregacji Obrzêdów o muzyce sakralnej i liturgii" (1958) okre¶laj±ca przepisy dotycz±ce prawid³owego wykonywania chora³u gregoriañskiego przez duchowieñstwo i wiernych. Sobór Watykañski II (1962-1965) w Konstytucji o ¶w. Liturgii z 4 XI 1963 r. podkre¶li³ wielkie znaczenie chora³u gregoriañskiego w ¶piewie sakralnym, zalecaj±c jego pielêgnowanie jako "w³asnego ¶piewu liturgii rzymskiej". O pielêgnowaniu chora³u i zasadach praktyki chora³owej traktuj± tak¿e posoborowe dokumenty Stolicy Apostolskiej, a mianowicie instrukcje: Musicam Sacram (1967) oraz Wprowadzenie ogólne do Msza³u Rzymskiego (1975). Zgodnie z zaleceniem Soboru opracowano prostsze ¶piewy gregoriañskie dla mniejszych ko¶cio³ów i wydano w 1964 r. Kyriale simplex, a w 1967 r. Graduale simplex. W 1965 r. wydano Cantus, qui in missali romano desiderantur, w 1969 r. Ordo Missae, w 1970 r. Missale Romanum, a w 1972 r. Ordo cantus Missae. Ponadto z okazji R. ¦wiêtego 1975 wydano w 1974 r. zbiór ³atwiejszych ¶piewów chora³owych dla u¿ytku wiernych pt.: Iubilate Deo. Nie mo¿na nie wspomnieæ o osi±gniêciach Dom Eugéne Cardine'a, którego badania pomog³y pielêgnowaæ chora³ praktykowany przez opactwo Solesmes. Ojciec Eugéne Cardine (1905-1988), który z wielk± drobiazgowo¶ci± i pieczo³owito¶ci± bada³ najstarsze zapisy muzyczne chora³u gregoriañskiego, od 1928 roku by³ benedyktynem z francuskiego opactwa ¶w. Piotra w Solesmes, a od 1952 do 1984 roku profesorem - pocz±tkowo paleografii, a pó¼niej semiologii gregoriañskiej w Papieskim Instytucie Muzyki Ko¶cielnej w Rzymie. Zajmowa³ siê te¿ poszukiwaniem zwi±zków pomiêdzy szczegó³ami tych zapisów, a wykonywaniem ¶piewów chora³owych. Z prac Cardine'a i jego uczniów w tej dziedzinie wyrós³ ca³y odrêbny kierunek badañ, dla którego Cardine w 1954 roku stworzy³ nazwê "semiologia gregoriañska". Praca, opublikowana zosta³a po raz pierwszy w Rzymie w 1968 roku pod nazw± "Semiologia Gregoriana". Dzie³o Cardine'a jest do dzi¶ podstawowym punktem odniesienia dla muzykologów i naukowców . |
Najnowsze wpisy na forum: Juz 21 Maja 2012 ukaze sie najnowszy album projektu MISTIC zatytulowany "Between Heaven & Earth", na ktorym znajdziecie nowe wersje najwiekszych swiatowych przebojow takich jak: "Ecstasy" (atb), "God is a Girl" (Groove Coverage) czy promujacy album singiel "Apologize" (One Republic). Oprocz 9 coverow na albumie znajda sie takze dwie autorskie kompozycje: "Your Destiny" oraz "Love's Like a Rain". Na albumie CD znajda sie rowniez dwa bonusy (remiksy utworu "Glorifica").Spis utworow z albumu "Between Heaven & Earth"1.Your Destiny (MISTIC)2.Toca Miracle3.Angels4.Not Giving Up on Love5.In And Out of Love6.Forgiven7.Ecstasy8.God Is A Girl9.Mind of the Wonderful10.Apologize11.Love's Like a Rain (MISTIC)12.Glorifica (Paul Bennet Remix) - Bonus Track13.Glorifica (Simon Woods Remix) - Bonus TrackOficjalna premiera singla "Apologize" bedzie miala miejsce 23 kwietnia ale juz dzis na stronie soundcloud wytworni MJM Music mozecie posluchactego utworu.Link: https://soundcloud.com/mjmmusicpl/mistic-apologize - - - 01. Tibi Sit Gloria 02. Jesu Dulcis Memoria 03. Glorifica - Wersja Albumowa 04. Qui Corde Fundis Gratiam 05. Gloria Magna Patri 06. Salve Festa Dies 07. Memoriale 08. Ave Maris Stella 09. Audi Benigne Conditor 10. Per Saecula - - - Fani projektu Gregorian ktorzy z nieciepliwoscia oczekiwali na kolejna odslone serii Masters Of Chant maja powod do radosci.W dniu 30 wrzesnia 2011 ukaze sie rozdzial 8 tej serii i bedzie on dostepny w dwoch edycjach. Edycja standardowa to CD zawierajace 14 kompozycji (w tym az 3 autorskie utwory Gregorian) , edycja limitowana oprocz krazka CD zawierala bedzie rowniez krazek DVD na ktorym znajdzie sie zapis trasy koncertowej "the dark side of the chant tour" zarejestrowanej w Niemczech.Ponizej mozecie zapoznac sie ze szczegolowym spisem zawartosci obu krazkow :CD - Masters Of Chant Chapter 81.Pride (In The Name Of Love) (4:05) + White Snow Interlude (0:47)2.Red Rain (4:53) + The Thorns Interlude (0:39)3.The Rose (3:43) + Late Fall Interlude (1:26)4.Early Winter (4:43) + Animal Interlude (0:52)5.Human (4:07) + Liberty Bell Interlude (0:53)6.Streets Of Philadelphia (3:55) + Anything But Love Interlude (0:56)7.Love Beats Anything (2:54) + Sleeping In August Interlude (0:39)8.Wake Me Up When September Ends (4:14) + Very Pretty Interlude (0:37)9.Everything Is Beautiful (4:08) + The Oasis Interlude (0:46)10.Wonderwall (4:28) + Honey Bees interlude (1:05)11.In The Morning (2:59) + Russian Interlude (0:53)12.Bravado (3:56) + Heavenly interlude (1:08)13.Heaven (4:13) + Flowing Interlude (1:02)14.River Of Life (4:27)DVD - The Dark Side Of The Chant Tour1.Nothing Else Matters (Live)2.Losing My Religion (Live)3.In The Air Tonight (Live)4.Blue Monday (Live)5.With Or Without You (Live)6.Join Me (Live)7.Lady In Black (Live)8.The Forest (Live)9.Fix You (Live)10.Kashmir (Live)11.Hurt (Live)12.The Raven (Live)13.More (Live)14.All I Need (Live)15.Bring Me To Life (Live)16.Stripped (Live)17.Born To Feel Alive (Live)18.O Fortuna (Live)19.One (Live)20.Hell's Bells (Live) 21.Crazy Crazy Nights (Live)22.Moment Of Peace (Live)DVD zostanie rowniez wydane osobno. - - - Je¶li, ktokolwiek z was nie mia³ jeszcze okazji obejrzeæ najnowszego teledysku grupy Mistic, do utworu "Glorifica" to mo¿ecie to zrobiæ pod poni¿szym adresem :https://www.youtube.com/watch?v=ab0CcXBtTG4W celu obejrzenia teledysku, mo¿na tak¿e udaæ siê na oficjalna stronê myspace grupy, gdzie równie¿ zosta³ udostêpniony.Zespó³ MISTIC, bêdzie mo¿na nied³ugo zobaczyæ w nowej edycji programu X-Factor (TVN).Wiêcej informacji na stronie :https://x-factor-show.pl/Je¶li kto¶ nadal nie posiada dwóch poprzednich albumów grupy ,to mo¿e je nabyæ teraz po okazyjnej cenie :Mistic https://allegro.pl/show_item.php?item=1436354499Kolêdy Polskiehttps://allegro.pl/ShowItem2.php?item=1436354875NOWY ALBUM JU¯ WKRÓTCE - - - Promocja nowego singla Mistic "Glorifica" ju¿ siê rozpoczê³a. Singiel trafi³ ju¿ do rozg³osni radiowych tak¿e mo¿ecie rozpocz±æ polowania na ten utwór :) Remiksy z singla puszcza miêdzy innymi radio Planeta.FM.Rozpoczê³y siê równie¿ prace nad teledyskiem do utworu. Zdjêcia z przebiegu prac mo¿ecie zobaczyæ na naszym forum w dziale Mistic. Znajdziecie je równie¿ na stronie oficjalnej myspace oraz facebook projektu. - - - Poni¿ej mo¿ecie zobaczyæ zdjêcia z sesji do teledysku "Glorifica". ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() - - - ![]() - - - Od wczoraj ,dzia³a nowa strona polskiego projektu Gregorian - MISTIC.Serdecznie zapraszamy do jej odwiedzenia i podzielenia siê z nami w³asnymi spostrze¿eniami.Niebawem rozpoczn± siê równie¿ prace nad teledyskiem do utworu "Glorifica"! Wiêcej informacji wkrótce.Adres strony :www.mistic.pl - - - W³a¶ciwie to jestem DJ- em ;D . Heh sporo sie zmieni³o xD od tych 2 lat nieobecno¶ci ^^ - - - Witam po mojej d³ugiej nieobecno¶ci xD . Mi³o powróciæ znów do grona ;) - - - |
Copyright © 2005-2010 by MisticWorld |
Niniejsza strona jest stron± fanowsk±, prowadzon± przez fanów zespo³ów Gregorian oraz Mistic, niepowi±zan± z ¿adn± wytwórni± p³ytow±. Wszelkie uwagi dotycz±ce strony prosimy przekazywaæ na adres email administratora: ivellios [at] paranormalium.pl |